قصه ی من و تو

نه با اندوه باید ماند
نه غم را باید از خود راند
بیا تا ما شریک شادی و اندوه هم باشیم...
چقدر این زندگی زیباست
که من بعد از چه طولانی زمانی ،
یافتم عشق و تو را با هم.
تو را من دوست می دارم
اگر چه خوب می دانی
و گرچه در غزلهایم
به تأکید فراوان گفته ام این را
تو را من دوست می دارم
و با تو زندگی زیباست
و بی تو زندگانی ....
بگذریم از این سخن ...
بی جاست !
برای با تو بودن این شروع بی نظیری بود،
اگر بهار می دانست،
برایم عنچه سرخ گلی را می شکوفانید
که با آن خیر مقدم گویمت
اما نمی دانست