حالا که رفته ای به دل من نشسته ای
حالا شنیده ام که دلم را شکسته ای

چون باد می روی و به گردت نمیرسم
یا می رسم به پای تو آندم که خسته ای

خوش باش ای کبوتر زیبا که اینچنین
از بند دام و دانه ی صیاد رسته ای

خون می چکد هنوز از این قلب نیمه جان
قلبی که با نوازش چشمت شکسته ای

آری نگفتم و ننوشتم که عاشقم
می شد چه کرد دست و زبانم تو بسته ای

اما چه سود رفتی و خالی است جای تو
حالا که رفته ای به دل من نشسته ای