صد بار گفته ام به تو عادت نمی کنم

بین تو با گذشته وساطت نمی کنم

تو آرزوی گندة دیروز بوده ای

امروز کوچکی و سماجت نمی کنم

دیگر گذشته اینکه رفیقت شوم ولی

حتی اگر نه ... باز رفاقت نمی کنم

عشقت برای او که تو را از دلم ربود

هر چند ، قسمت است ، قضاوت نمی کنم

تو امتحان شدی و جوابش فجیع شد

دیگر به قلب خویش خیانت نمی کنم

پیغام داده ای که : _ جوابی ! ولی دگر

خود را اسیر منفی و مثبت نمی کنم

گفتی دوباره من و تو و زندگی و عشق

دیگر از این دروغ تو حیرت نمی کنم

چقدر چانه زدی دیرتان نشد ؟

تو قول داده ای که : _ اذیت نمی کنم

خدا همیشه نگهدارتان و من

دیگر نمی توانم و صحبت نمی کنم

تو عشق بزرگمی و به تو خیانت نمی کنم

سخت است ولی به تو جسارت نمی کنم

قصه ی عشق من و تو،قصه ی تنهاییست

این راز ماست و آنرا حکایت نمی کنم

تو یک سؤال بزرگی در خاطرم

قلبم شکست و دیگر قضاوت نمی کنم

تو پُر از گناهی و پُر از خلسه ی شراب

دیگر به روی تو عبادت نمی کنم

من به تو مؤمن بودم و پرهیزگار

کنون دگر تظاهر به دیانت نمی کنم

دیدم که تو مشغول صحبتی با دگری

فکر کردی که به او حسادت نمی کنم؟

گفتی برو و به زندگی خودت برس

گفتم بی تو به زندگی عادت نمی کنم

گفتی برو و برای خود عشقی بساز

گفتم با هر دلی رفاقت نمی کنم

خوب دانم که تو در فکر دیگری

این همه را بینم و هیچ شکایت نمی کنم

هر چند از تو دلشکسته ام امروز

اما میان دگران رهایت نمی کنم