آدم توی نوشتن هی یک گذشته ای را دارد مرور می کند، خوب یا بد. اینکه آدم هی یک گذشته ای را با تمام مزخرف بودنش مدام زیر و رو کند، با تمام خوب بودنش هی و هی نشخوار کند، یعنی یک جای کار می لنگد. یعنی زندگی توی حالا جریان ندارد. آدم می خواهد هی جاودانه کند همه آن چه گذشت را.