نوشتن هیچ خوب نیست برایم . این را تازه فهمیده ام . آدم توی نوشتن هی یک گذشته ای را دارد مرور می کند . خوب یا بد . این که آدم هی یک گذشته ای را با تمام مزخرف بودنش مدام زیر و رو کند ، با تمام خوب بودنش هی و هی نشخوار کند ، یعنی یک جای کار می لنگد . یعنی زندگی توی حالا جریان ندارد . توی آینده معنا ندارد . آدم می خواهد هی جاودانه کند همهء آن چه گذشت را .