زمین جای بدی نیست ، حداقل برای بعضی ، یک ساعتش هم غنیمت است ، مینشینی با خودت فکر میکنی ، به روزها ، به ادمها ، به کارها ، رابطه ها ، دروغ هایی که گفتی ، خیانت هایی که کردی ، به از خودگذشتگی ها یا هر چه . ادمها را برچسب میزنی و از هم جدا میکنی مثل لباسهای تابستانی ، زمستانی .
بعد که ازاد شدی یکهو چشمت به چیزهای دگر باز میشود ، مثلا اینها که تا قبلش چاکرم ، مخلصم میکردند کلا تو این مدتی که نبودی حتی یک تکست خالی هم ندادند ببینند در به در کدوم قبرستانی میتوانی باشی ؟ اما یادت می افتند وقتی گوشیشان به مشکل میخورد ، مکشان هنگ میکند ، یا میخواهند از بازار خرید کنند ، ان هم نصف قیمت . حالا زنگ بزنیم ببینیم این کجاست ؟ جایی نیست قبرستان است بی صاحاب . برچسب کار بدی نیست ، بزنید ، بذاریدشان یک گوشه بلک لیست . .