ژان لوک گدار میگفت ادم عاشق یک فیلم نباید بشود، عاشق یک زن باید بشود، فیلم را نمیتوان بوسید. آقای گدار، اگر بوسیدی و هیچ بوسه‌ای بعد از آن دیگر طعم بوسه‌های قدیم را نداشت بعد از آن چه؟ چه گِل نجسی به سر بگیریم حالا که طعم زندیگیمان، عاشقیمان، فکر کردنمان و همه چیزمان عوض شد؟ این ها را با خودم میگویم که مثلا نافرجام عشقت را خاموش کنم که نمیشود. خاک بر سرمان شد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد